Παρασκευή 3 Απριλίου 2009

Θέλεις να πατάς σταθερά...

~*~

-Θέλεις να πατάς σταθερά

Σ' αρέσουν οι ρηχές θάλασσες
Σ' αρέσει να γυρνάς τον κόσμο
αλλά πάντα στα ρηχά
Εμένα μ' αρέσουν οι βαθιές θάλασσες
Κι ας μη γυρνώ τον κόσμο
Κι ας μη με νομίζει κολλημένο
στο ίδιο αυτό σημείο.
Δεν υπάρχει σύμπαν
υπάρχουν μόνο στιγμές
συμπαντικές στιγμές
Αν φτάσεις στην ακινησία
Μπορείς παντού να ταξιδέψεις
Γι' αυτό το ξέχασες που σου 'λεγα
μωρό μου εκείνο το πρωινό
δίπλα στην σκάλα, πως η ζωή
κι ο θάνατος δεν είναι θέμα περιβάλλοντος.
Είναι θέμα αντοχής στην ίδια πλευρά πλεύσης.
Εγώ δε χρειάζομαι τον κόσμο
κακώς έχεις νομίσει
Για μένα δεν υπάρχει κόσμος
Χρειάζομαι απλά να δημιουργώ κόσμο.
~*~

-Δεν έδωσα σε άλλον
τα κλειδιά
ούτε του σπιτιού μου
ούτε της καρδιάς μου.
Αρνήθηκες να τα πάρεις
Φοβήθηκες μήπως
σου ξεκλειδώσω
τη δική σου
καρδιά....


ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ

2 σχόλια:

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Κι αν δεν έφευγε τόσο γρήγορα
που θα μας πήγαινε ο λόγος του;;

Αναστασία είπε...

Δεν άντεξε ζωή και θάνατο "στην ίδια
πλευρά πλεύσης". Εμείς κρατάμε τις
"στιγμές" που μας άφησε και
"τις βαθιές θάλασσες" του λόγου του..
Και ... ταξιδεύουμε ...